bregu
Sonntag, 30. November 2008
Freitag, 28. November 2008
DYZET VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN
Për nderë të festës kombëtare 28 Nëntorin – Ditën e Flamurit kombëtar , në Gjilan u mbajt manifestimi jubilar kulturor:
“40 VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN”
Gjilan, më 27 Nëntor 2008.
Nën organizimin e Sektorit për Kulturë, pranë Drejtorisë për Kulturë, Rini dhe Sport të Kuvendit Komunal të Gjilanit, për nderë të festës kombëtare 28 Nëntorit – Ditës së Flamurit kombëtar, në sallën e Teatrit Profesionist të Gjilanit, u mbajt manifestimi jubilar kushtuar këngëtarit, pedagogut, krijuesit dhe kompozitorit:
“40 VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN”
Manifestimi i përbërë ekskluzivisht me këngë të thurura , kompozuara dhe interpretuara nga Demir Krasniqi, filloi në ora 19.00.
Salla e Teatrit Profesionist të qytetit të Gjilanit, ishte mbushur plotë e përplotë me mysafirë nga Gjilani, Prishtina, Ferizaj, Kamenica,Tugjeci, Lugina e Preshevës dhe vende tjera të Kosovës.
Derisa publiku po hynte në sallën e teatrit, vazhdimisht dëgjohej antonimi i këngës – himn “Flaka e janarit” e kompozuar dhe e thurur nga Demir Krasniqi, kurse e kënduar nga gjithsejtë 12 këngëtarë e këngëtare gjilanas .
Para se të fillonte programi zyrtar i manifestimit, të gjithë këngëtarët pjesëmarrës të programit dolën në skenë, i përshëndetën publikun dhe u ulën nëpër karriget e vendosura në formë gjysmë rrethi.
Manifestimi filloi me intonimin e himnit kombëtar “Rreth Flamurit” të cilin e nderuan të gjithë pjesëmarrësit duke qëndruar gatitu në këmbë.
Pas intonimit të himnit, në skenë doli moderatori dhe zyrtarë përgjegjës për Kulturë, Mr. Tahir Arifi, i cili pas një përshëndetje ndaj publikut, e ftoi në skenë profesorin dhe poetin Hysen Këqiku, i cili kishte përgatitur një referat mjaftë domethënës për veprën dhe krijimtarinë artistike, në temën:”40 VJET KËNGË ME DEMIR KRASNIQIN”.
Kënga e parë që e hapi këtë manifestim, ishte ajo me titull:”Frynë murrlani me stuhi”, apo ndryshe:”Kushtrimi i Skënderbeut”, me të cilën Demir Krasniqi e filloi karrierën e tij prej këngëtari më 1968. Pra, këtë këngë e këndoi sërish Demiri, pas plot 40 vitesh. Me këtë këngë, Demir Krasniqi përkujtoi 540 vjetorin e vdekjes së Gjergj Kastriotit – Skënderbeut.
Në vazhdim, Demiri u prezantua me këngën “Lidhja Shqiptare e Prizrenit”, me të cilën e rikujtoi 130 vjetorin e kësaj ngjarje të madhe historike.
Për 96 vjetorin e shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë dhe Festës së Flamurit kombëtar shqiptar, Demir Krasniqi në duet me Xhemajl Berishën, kënduan këngën me titull:”Dasma e Flamurit”.
Ngjarjen e madhe historike e kulturore të kombit shqiptar – 100 vjetorin e Kongresit të Alfabetit të Manastirit, në të cilin përvjetor ishte pjesëmarrës dhe përfaqësues i vetëm nga Kosova, Demir Krasniqi na e përkujtoj përmes vargjeve dhe tingujve të këngës “Kurrë nuk shuhet Manastiri”!
Solisti vokal, Burim Demiri, në cilësinë e mysafirit të programit të Demir Krasniqit, e këndoi këngën me titull:”Iliriana” të shkruar dhe kompozuar nga Demir Krasniqi.
Këngëtare mysafire e këtij manifestimi jubilar, ishte edhe solistja veterane Sirie Gagica – Sadiku, e cila para publikut u prezantua me këngën kushtuar dëshmorit të kombit Zijah Shemsiu, që ishte gjithashtu në autorësi të dyfishtë të Demir Krasniqit.
Këngën me titull:”Trimat e sheshit të Gjilanit” e interpretoi autori Demir Krasniqi, kurse recitalin e saj e deklamoi aktori veteran Jashar Shahiqi.
Këngëtari mysafir nga Kamenica, Hetem Matoshi e begatoi këtë mbrëmje me këngën e Demir Krasniqit, me titull:”Mbrëmja e maturës”!
Këngën kushtuar dëshmorit të kombit Major Muharrem Ibrahimit, e këndoi autori Demir Krasniqi, kurse recitalin e saj e deklamoi aktori gjilanas Ramadan Kurti.
Programin muzikor të kësaj mbrëmje e përmbylli kënga autoriale e Demirit, me titull:”Ju përshëndetë kënga e rapsodëve të Gjilanit” të cilën e kënduan në grup: Demir Krasniqi,Xhemajl Berisha, Rexhep Jashari, Qazim Hajdari dhe Hetem Matoshi.
Në fund të programit, Demir Krasniqi me një fjalë falënderimi u falënderua para publikut për pjesëmarrjen dhe përkrahjen e tyre. Ndër të tjera, ai falënderoi publikisht:
o Sektorin e Kulturës pranë Drejtorisë për Kulturë, Rini dhe Sport të Kuvendit Komunal të Gjilanit, për organizimin e këtij Manifestimi jubilar,
o Publikun e pranishëm për pjesëmarrje dhe përkrahje,
o Post mortum:Mësuesin Rexhep Bunjaku nga Poliçka,
o Post mortum:kompozitorin, etnografin , etnomuzikologun dhe redaktorin përgjegjës të Radio Prishtinës – Lorenc Antonin,
o Mediumet publike elektronike dhe të shkruara gjithandej trojeve shqiptare,
o Gazetarin Musa Sabedini,
o Gazetarin Tefik Selimi,
o RTVM- kanalin e dytë të Shkupit dhe regjisorin Afet Miftari,
o Redaktorin e shumë veprave , prof, Hysen Këqiku,
o Radio “Rinia” dhe Faruk Limani,
o Organizatorin e festivalit “Zëri i Alfabetit” nga Manastiri,
o Produkcioni “Video Art” dhe Ilir Ahmeti nga Gjilani,
o Përzgjedhësin e muzikës dhe operatorin teknik Flroim Gagica nga Gjilani,
o Foto “Gazi” nga Gjilani dhe
o Të gjithë kolegët, këngëtarët, rapsodët, instrumentistët dhe artistët pjesëmarrës të programit.
Lëvdatë dhe meritë të jashtëzakonshme, kishin kreatorët e skenografisë së këtij manifestimi:Tahir Arifi dhe Nazim Gagica, të cilët bënë që të mbahet në mend kjo skenografi e mrekullueshme, madhështore dhe e pa parë deri më tash në skenografinë e Gjilanit!
Me të përfunduar programi, në skenë u ngjit i pari artisti i merituar , piktori dhe poeti Demir Behluli, i cili jubileun e 40 vjetorit tim dhe veprimtarinë time e nderoi me një pikturë- portert timin dhe një fjalë rasti. Pas tij dolën në skenë edhe dy ish nxënëset e mia:Motrat Këqiku ( bijat e prof.Enver Këqikut), të cilat mi dhuruan dy buqeta me lule.
RRëFEN MË TEJ DEMIR KRASNIQI:
Pastaj një pas një, gati të gjithë mysafirët pjesëmarrës u ngjitën në skenë për të më uruar dhe për t’ i fotografuar me mua për kujtim.
RRëfen më tej z.Demir Krasniqi:
Unë, për mysafirët shpërndava 100 ekzemplarë libra të veprës “Diell lirie”, kurse organizatori për nderë të mysafirëve, në podrumin e Teatrit, shtroi një koktej rasti.
Nderim të veçantë, me pjesëmarrjen e tij, më bëri miku , gazetari dhe poeti Bilall Maliqi nga Presheva.
Të tillë ishin edhe poetët :Nexhat Rexha e Sinan Sadiku nga Kamenica, si dhe rapsodët:Selajdin Berisha, Hetem Matoshi, Heset Matoshi, Xhemajl Matoshi, Nevrije Demolli.... e sidomos Drejtori i Shkollës Fillore “Nuhi Berisha” nga Tugjeci – Mehmet Osmani me një grup arsimtarësh dhe bashkëfshatarësh të mi.
Po ashtu, nderim të veçantë me ardhjen e tyre më bënë kushërinjtë: Prof. Dr. Fehmi Krasniqi, prof.Dr. Fejzullah Krasniqi, Sokol Krasniqi që kishin ardhur nga Prishtina.
Respekt , nderim dhe kontribut shumë të madh më bëri z. Ilir Ahmeti, producent i Produkcionit Filmik “Video Art” nga Gjilani, i cili në mënyrë vullnetare gratis, ma xhiroi tërë këtë mbrëmje me kamerë që nga fillimi e deri në përfundim.
Edhe përkundër të gjitha këtyre tradhtive, gënjeshtrave dhe shantazhimeve, Manifestimi doli shumë i suksesshëm, pa asnjë ekses dhe publiku u nda shumë i kënaqur me program.
Në fund, po ceku se moderatori i këtij programi, Mr. Tahir Arifi, gjatë tërë kohës sa e modreoi programin ishte shumë i suksesshëm, shumë natyral, shumë artistik dhe shumë profesional, me çka bëri që ky manifestim të shkojë në rrjedha normale artistike, pa asnjë të metë!
Fjalë përshëndetëse përfundimtare:
F A L E N D E R I M
Shumë të nderuar dhe të respektuar mysafirë pjesëmarrës të pranishëm – zonja dhe zotërinj !
Nuk është aspak e lehtë të flasësh kur ndjehesh i privilegjuar dhe i respektuar!
Më lejoni të ju falënderoi në mënyrë të veçantë, Juve publikë e mrekullueshme , që mbajtët gjallë këngën time për dyzet vjet dhe me këtë edhe shpirtin tim, sepse për artistin – krijimi i tij është si për Anteun – toka .
Gjithë jetën time jam munduar që artin e muzikës ta bëjë me përkushtim; në frymën e traditave më të mira të popullit tonë!
Ky vlerësim që më është bërë sonte , më bind se ia kam dalë !
Kur ne artistët , bëjmë një moshë si njerëz, sigurisht bëhemi më të ndjeshëm, më të prekshëm dhe më delikat, sepse me nostalgji kujtojmë vitet e sukseseve. Prandaj, kemi nevojë për të na qëndruar pranë, për të na mbështetur... që të mos ndjehemi të vetmuar, që të mos ndjehemi të fyer e të lënë pas dore !
Faleminderit që ende na mbani gjallë! Faleminderit që ende dikush jeton me mua si njeri dhe artist !
Më lejoni që në emrin Tuaj dhe në emrin tim personal , të iu shprehi mirënjohje dhe falënderime të veçanta publike, atyre që në çfarëdo mënyre ndihmuan dhe kontribuan në organizimin dhe mbajtjen e këtij manifestimi jubilar:
Falënderoi sinqerisht Sektorin e Kulturës , pranë Drejtorisë për Kulturë ,Rini dhe Sport të Kuvendit të Komunës së Gjilanit, që në kohë të vështira të degradimit tonë moral e shpirtëror , po i nderon njerëzit e vet, duke bërë që të ndjehemi ende gjallë!
Falënderim për të gjithë juve, që sonte keni gjetur kohë për të më nderuar me praninë tuaj!
Falënderim i veçantë post mortum për Violinën e parë në këto anë – Mësuesin tim, tani të ndjerë: Rexhep Bunjaku nga Poliçka , i cili mbolli në mua bazat e para të dashurisë për artin e muzikës!
Falënderim me konsideratë post mortum, për kompozitorin, etnografin dhe etnomuzikologun e parë kosovar: Lorenc Antonin, i cili mbështeti fuqishëm talentin tim, duke më pranuar si këngëtarë të rregullt të Radio Prishtinës dhe i cili mi hapi të gjitha dyert e sukseseve dhe afirmimit tim në opinionin publik!
Falënderoi të gjitha mediumet publike të shkruara dhe elektronike, gjithandej trojeve etnike shqiptare , që në vazhdimësi kontribuan në prezantimin dhe afirmimin e aktiviteteve dhe krijimtarisë sime muzikore!
Falënderoi Kryetarin e Klubit të Gazetarëve “Beqir Musliu” nga Gjilani, gazetarin gazetës së përditshme “LAJM”, zotëriun: Musa Sabedini, i cili në mënyrë kronologjike ka prezantua krijimtarinë time muzikore dhe po ky Klub, para ca vitesh më ka nderuar me titullin: “QYTETARI MË AKTIV I GJILANIT”!
Falënderoi gazetarin e së përditshmes “BOTA SOT”- profesorin Tefik Selimi, i cili po ashtu në mënyrë kronologjike ka përcjellë dhe publikuar aktivitetet dhe krijimtarinë time muzikore!
Në mënyrë të veçantë, falënderoi Radiotelevizionin publik të Maqedonisë, përkatësisht Kanalin e Dytë të këtij Televizioni, me në krye regjisorin e mirënjohur: Afet Miftari, i cili me rastin e 40 – vjetorit të krijimtarisë sime muzikore, ka xhiruar dy emisione dokumentare me gjatësi prej 120 minutash!
Falënderoi redaktorin e shumë veprave të mia – profesorin e nderuar: Hysen Këqiku, i cili nuk ka kursyer mundin, djersën, as kohën për redaktimin sa më të mirë të veprave të mia !
Falënderoi stafin e Radios “RINIA” nga Gjilani, me në krye Drejtorin e këtij mediumi, zotëriun:Faruk Limani, për përkrahjen maksimale dhe sponzorimin medial të këtij manifestimi!
Falënderoi Organizatorin e Festivalit “ZËRI I ALFABETIT” në Manastir, i cili më nderoi si pjesëmarrës i vetëm nga Kosova, në 100- vjetorin e Kongresit të Alfabetit të Manastirit!
Falënderoi Produkcionin më të mirë të Kosovës “VIDEO ART” nga Gjilani, me në krye zotëriun: Ilir Ahmeti, për kontributin e dhënë në xhirimin e këtij Manifestimi!
Falënderoi përzgjedhësin e muzikës pranë Teatrit Profesionist të Gjilanit, zotëriun Florim Gagica, për kontributin e dhënë në zërimin dhe mbarëvajtjen e këtij programi!
Falënderoi mjeshtrin e fotografisë më të mirë në Kosovë:”FOTO GAZI” nga Gjilani, i cili me fotografitë e tij më ka prezantua anë e kënd botës shqiptare!
Falënderoj të gjithë kolegët, këngëtarët, rapsodët, instrumentistët dhe artistët , të cilët me prezencën e tyre, ndihmuan dhe madhëruan këtë mbrëmje të pa harruar në jetën time!
JU FALEMINDERIT TË GJITHËVE – I JUAJI DEMIR KRASNIQI !
Dienstag, 25. November 2008
ELITA KOMBËTARE-KADRI MANI
| ||||||||
E marte, 25-11-2008, 02:05pm (GMT)
SHËNIME TË SHKURTËRA MBI JETËN DHE VEPRIMTARINË E Z. KADRI MANI
Nga Abas Fejzullahi
Kadri Mani i përket asaj plejade të revolucionit të Kosovës, që veprimtarinë e tyre e filluan shumë herët dhe me guxim e vendosmëri, vazhdojnë edhe sot, për të realizuar të drejtat e popullit, për të fituar Kosova lirinë e pavarësinë.
Në këtë shkrim të shkurtër, me rastin e ribotimit të poemës "FALË TË QOFTË GJAKU!", po përmendim se Kadri Mani është i lindur më 23.1.1937, në katundin Makreshi i Poshtëm, komuna e Artanës (Novobërdës), në një familje të ndershme, arsimdashëse e atdhetare. Është i martuar, baba i tre fëmijëve, të shkolluar, të martuar e të rregulluar. Kadriut iu dha mundësia të shkollohet dhe të bëhet magjistër i gjuhës dhe i letërsisë shqiptare. Duke e kuptuar thellë robërinë dhe shfrytëzimin e popullit shqiptar në Jugosllavi, ai hyri në rrjedhat e luftës ilegale në lëvizjen atdhetare e revolucionare të Kosovës. Me qartësinë e tij, sigurinë, ndikimin e tij, ai bëhet një ndër intelektualët popullorë revolucionarë, që gjithë qenien e tij e vuri në shërbim të popullit. Ka qenë i dënuar politik me 25-vjet burgim, prej të cilave i ka vuajtur 17-vjet, me tri përsëritje, në këto burgje: Prishtinë-Mirtovicë-Pejë-Beograd-Pozharevc-Nish-Leskovc-Dob-Maribor-Zagreb-Lubjanë.
Në planin e krijimtarisë letrare-gjuhësore-publicististike, qëndrojnë të dhëna:
Është magjistër i gjuhës në pension, hulumtues shkencor për doktoraturë. Aktualisht është Kryeredaktor te revista “Shqipëria etnike” dhe te Zemra Shqiptare (www.zemrashqiptare.net), aktor teatri.
Deri më tani ka botuar këto libra:
1."Shqipja e Lartësive" (kurorë sonetike), 1988; 2."Falë të qoftë gjaku!" poemë: tash ribotim i korrigjuar dhe i plotësuar), 1997; 3."Nënë Tereza e Shqipërisë" (kurorë sonetike) 1998; 4."Shqiptarët janë atje!" (Publicistikë) 1999; 5."Nuset tona" (Roman: tash i dramatizuar nga artisti i famshëm zotni Sylejman Lokaj), 2003 ; 6. “50-VJET HISTORI GJYSMË E HUMBUR” bashkautorë Kadri Mani & Shukrije Bunjaku-Mani ;- ka mbi dhjetë vepra në dorëshkrim.
KOLEC TRABOINI
| ||||||||
E hene, 24-11-2008, 01:20pm (GMT)
MIRENJOHJE POETIKE
Falenderoj Radio Televizionin Shqiptar Shqiptar qe ne nje emision mbi 20 minuta me dha mundesi qe ne bashkebisedim me Hygerta Sakon te shfaq mendimet e mia per poezine dhe letersine e emigracionit shqiptar neper bote, te njejten gje edhe ne Radio Tirana, gjithashtu ne TV Maqedonia ne gjuhen shqipe dhe Radio Shkupi te mundesuara nga krijuesja Valbona Zunçe.
Me mirenjohje
Kolec Traboini
Pas bisedes, nje kujtim me poetin e madh Dritero Agolli.
Me botuesin Gezim Tafa dhe zonjen e tij Vasilika.
Me Dilaver Baxhakun,Fatime Kullin,Lindita Agollin, Riza Lahin e Nase Janin.
Me kolegun e viteve ne Kinostudio, regjisorin e njohur Piro Milkani.
Poeti Moikom Zeqo tek stenda e "Drites" dhe "Pelegrin"-it, Panairi Librit
Me bashkshkodranet e mi te letrave Musa Kraja( qender) e Kujtim Dashi
Me poetin Sadik Bejko dhe gazetaret Fatime Kulli dhe Dhurata Hamzai.
Me koleget e filmit dokumentar Donika Muçi, Ilia Dede e Ferdinant Karuni.
Me Namik Selmanin, Çelik Petritin, Beatriçe Balliçin dhe Perikli Jorgonin ne "Ditet e poezise" ne Prrenjas.
Fotot nga Dilaver Baxhaku
Kthjelltësia është vuajtja që ndodhet më pranë diellit - René Clair BLOG-PORTA
Montag, 24. November 2008
KUSH PO E BËNË METOHINË
KUSH PO E BËN METOHINË ? - Shkruan: Dr. Femi Cakolli
- Mirë se vini në Besiana Info
|
KUSH PO E BËN METOHINË ? Shkruan: Dr. Femi Cakolli INJORIMI TOTAL I HISTORISË MESJETARE TË KOSOVËS Dy figura politike kosovare që lidhen me procesin e trashëgimisë kulturore të Kosovës dhe të decentralizimit, në kuadër të Ekipit Unitet, janë z. Veton Surroi, kryetar i partisë ORA, i cili po shërben në këtë ekip si koordinator për komunitete, e këtu u mor vesh se hyn edhe çështja e trashëgimisë kulturore të Kosovës. Figura tjetër është z. Lufti Haziri, zëvendëskryeministër i Qeverisë së Kosovës, dhe koordinator për decentralizmin. Veton Surroi, deri tani, ashtu siç e di i gjithë opinioni ynë është se me “dashamirësinë” e tij pothuajse tërë trashëgiminë kulturore të Kosovës prej kohës antike e deri tani, e ndërlidhur kryesisht me krishterimin e ritit lindor ia jep, ia njeh, ia dorëzon, ai falë, ia ngjet, ia kap, ia shton shtetit të Serbisë, dhe pavarësisht se trashëgimia gjendet në Kosovë tani legalisht kjo trashëgimi kulturore i përket Serbisë, përkatësisht titullarit Kisha Ortodokse Serbe. Pse e bën këtë gjë z. Surroi??! SHQIPTARËT E KOSOVËS PARA ISLAMIZIMIT KANË QENË SHUMICË TË KRISHTERËSH ORTODOKSË Para dy jave Surroi deklaroi në një paraqitje të tij në Bibliotekën Universitare dhe Kombëtare të Kosovës se përderisa nuk ka asnjë shqiptar ortodoks në Kosovë andaj edhe nuk mundet të quhet bashkësia fetare Kisha Ortodokse e Kosovës, por vetëm si Kisha Ortodokse Serbe (e Serbisë). Ky është kulmi rezonues i injorancës së një politikani që mbahet për lider në Kosovë. Zotëri Surroi nuk mund të jetë në gjendje që ta konstatojë këtë fakt. Ai e anashkalon aq keq historinë e Kosovës sikur ai nuk e di se para islamizimit të kosovarëve ata historikisht kanë qenë të krishterë ortodoksë; madje, çdoherë në Kosovë shqiptarët kanë qenë shumicë e të krishterëve të ritit lindor (Drenica, Llapi, Gollaku, Rrafshi i Kosovës, Shala e Bajgorës, pjesë të Rrafshit të Dukagjinit etj.) Edhe sot mund të gjesh gjurmë të shumta të krishterimit lindor nëpër këto zona të Kosovës sidomos nëse vizitohen fshatrat dhe personat e moçëm. Fakti i pamohueshëm se shqiptarët e Kosovës kanë qenë të krishterë ortodoksë duhet ta ndalë jo vetëm Surroin por çdonjërin politikan dhe qytetar të Kosovës që trashëgiminë kulturore të krishterimit ortodoks në vendin tonë ta shohin si pjesë të historisë së Kosovës, dhe jo që t’i falet dikujt ligjërisht. Vlen të përmendet se shqiptarët (p.sh. familja e vojvodëve, familja e Isë Boletinit, familje nga Peja etj.) sipas historiografisë serbe, historikisht kanë qenë mbrojtës të kishave dhe manastireve ortodokse në Kosovë. Sipas Regjistrit të Vilajetit të Shkodrës, viti 1485, ku përfshiheshin edhe shumë pjesë të Kosovës, shihet se shumica e banorëve ishin shqiptarë ortodoksë. Kosova historikisht çdoherë ka qenë më shumë nën ndikimin e krishterimit lindor sesa atij perëndimor, duke pasur këtu parasysh edhe faktin se ishin disa perandorë binzantinë iliro-shqiptarë. Shpeshherë nga intelektualë dhe islamistë të ndryshëm kur flasin për rolin e islamizimit të Kosovës ata pohojnë se pikërisht islami i ka ruajtur kosovarët nga shkrirja në serbë! Nëse kjo është e vërtetë, atëherë ata shqiptarë paskan qenë ortodoksë apo jo, dhe kurrsesi katolikë?! Katolikët shqiptarë i kanë rezistuar më shumë islamizimit pasi ata kishin në përdorim gjuhën latine, kurse ortodoksët në jug të Shqipërisë po ashtu i kanë rezistuar islamizimit pasi ata në jetën fetare e përdornin jo sllavishten por greqishten. BIZANTIZIMI DHE SERBIZIMI I KISHAVE LINDORE TË KOSOVËS Serbët kur erdhën në Ballkan ata ishin ende paganë, kurse krishterimin lindor e pranuan nga banorët vendas, shqiptarët pra, si dhe nga bizantinët që ishin zotërues (pushtues) të Kosovës prej shek. VI e deri në shek. XIV. Prej shek. IX e deri në vitin 1453 kur bie Bizanti, Kosova herë pas here ishte nën sundimin e bullgarëve dhe serbëve. Ishin sllavët që kishës lindore në Kosovë ia ndërruan gjuhën e kishës prej greqishtes në sllavishte, pastaj ndërruan pak a shumë edhe liturgjinë, si dhe futën figura “të shenjta” në këtë kishë siç ishte rasti me Shën Savën. Sipas disa të dhënave duket se ndërrimi i gjuhës nëpër kishat e ritit lindor në Kosovë, pastaj ndërrimi i liturgjisë dhe imponimi i figurave jo të shenjta në kishë bëri që të krishterët vendorë të fillojnë braktisjen masovike të kishave për shkak të serbëve, dhe shumë ma vonë edhe ta ndërrojnë besimin e tyre nën pushtimin e turqve. Me gjithë këto dua të them se serbët historikisht edhe pse i kanë okupuar të gjitha kishat dhe manastiret e krishterimit të ritit lindor të ndërtuara gjatë kohës gati një mijë vjeçare të Perandorisë Bizantine, tani me rënien e Bizantit dhe me ardhjen e turqve ishin serbët që i morën si trashëgimi të gjitha këto vlera kulturore. Ka një dallim të madh mes krishterimit lindor të kohës bizantine që ishte në Kosovë dhe atij lloj krishterimi që mbeti në duar të serbëve. Bizantizmi ishte një kulturë universale, pra jo greke ose romake (jo e mbështetur mbi parimin etnik). Prej shek. VIII fillon që të përdoret greqishtja në kisha duke e zëvendësuar latinishten, mirëpo kur kishat dhe manastiret e Kosovës ranë dhe mbetën nën serbë, atëherë bëhet edhe nacionalizimi i kishës lindore në këto troje, proces i cili vazhdon edhe sot. Nacionalizimi i atij krishterimi universal që ishte prej fillimit, pastaj gjatë kohës romake dhe bizantine së pari nisi me bullgarët, pastaj me serbët, me rusët etj. por me grekët kjo dukuri doli në pah gjatë Rilindjes Kombëtare. METOHIZMI: STRATEGJIA SERBE PËR T’I LËNË SHQIPTARËT ARDHACAKË DHE FUNDAMENTALISTË U duhet mbajtur leksione negociatorëve tanë lidhur me trashëgiminë e kulturore të Kosovës. Gjatë kohës së Perandorisë Osmane në Kosovë ka ndodhur rrënimi dhe prishja e shumë kishave katolike, por jo edhe e atyre ortodokse. Pse kështu? Serbët çdoherë kanë pasur një strategji shtetërore për mbrojtjen e kishave ortodokse, dhe kjo strategji për ata funksionon edhe sot. Përvetësimi i të mirave materiale nga historia e krishterimit ballkanik për serbët është shumë e njohur. Ja vetëm një rast. Gjatë kohës së mbretit Urosh, kur e rrethuan Beratin, synimi kryesor qe marrja e Kodikëve të Beratit, të njohur në botë si “Beratinus”. Njëri prej këtyre kodikëve daton qysh prej shek. VI pas Krishtit. Këtë strategji serbe të përvetësimit të trashëgimisë në përgjithësi po e quaj metohizëm. Përmes kësaj strategjie serbët janë përpjekur që ta marrin mbi vete çdoherë historinë e krishterimit lindor prej shqiptarëve, dhe kështu ata t’i lë pa histori, se janë ardhacakë, se janë fundamentalistë islamikë dhe kështu për t’i paraqitur Europës se janë të rrezikshëm për civilizimin e këtij kontinenti. Metohizmi më madh i shënuar në Kosovë është gjatë pushtimeve serbe të shek. XIV, pastaj gjatë periudhës osmane, dhe së fundi gjatë kohës së Millosheviqit. Fjala “metohi” shkurt do të thotë territori i kishës. Për më shumë kjo fjalë tregon një manastir që varet prej një qendre manastiriale më të rëndësishme për çështje ekonomike, fetare, pronësore etj. Sot Veton Surroi dhe Lutfi Haziri, me dashje ose pa dashje, janë shndërruar në strategjinë serbe të bërjes së metoheve nëpër Kosovë. Serbët e quajnë në fakt gjithë Kosovën tokë ose pronë të Kishës, dhe prej kësaj Kosova është Metohi sipas tyre. Dhe që të ndodh kjo tani po ndihmojnë dy vëllezër “metohistë”: Surroi dhe Haziri. I pari duke ua dhënë atyre gjithë trashëgiminë kulturore të krishterimit të ritet lindor Serbisë. I dyti duke u dhënë toka e prona këtyre, eksterritorialitet, kishave ortodokse. Ja kush po e bën Metohinë sot në Kosovë, dhe kush janë sufraganët (në kuptimin jo pezhorativ por atë klasik; d.m.th. ndihmës i klerit) e këtij procesi. Përfundimisht procesi i decentralizimi kur lidhet me kishat është një metohizëm, dhe se prej kësaj metohizmi është decentralizim dhe trashëgimi e gjithë kulturës kishtare të ritit lindor të vendit tonë. Nga 40 vendkulte që i ka kërkuar Serbia për status të eksterritorialitetit deri tani Surroi dhe bashkëpunëtorët e tij Serbisë ia kanë dhënë mbi 35 kisha e manastire. QASJA HISTORIKE DHE MODERNE NDAJ TRASHËGIMISË KULTURORE Trashëgimia kulturore është e gjithë atyre që e kanë krijuar, e gjithë atyre që e kanë zhvilluar, e gjithë atyre që e kanë përdorur dhe e gjithë atyre që e kanë zotëruar apo pushtuar. Se kush e menaxhon një trashëgimi kulturore të një vendi të caktuar kjo përbën vetëm çështjen e përgjegjësisë ligjore dhe historike, dhe në vetvete janë vetëm akte teknike për botën e sotme të civilizuar. Kurrë trashëgimia kulturore s’duhet të njeh thyerjen e rendit dhe ligjit historik dhe praktik. Kjo do të thotë, supozojmë, se nëse nesër fillojnë serbët që të bartnin plisa në kokë shqiptarët duhet të krenohen dhe jo të zemërohen, e aq ma pak të thuhet se plisat u takojnë serbëve. Po kështu është edhe me kishat ortodokse të Kosovës. Shqiptarët më vonë fitojnë edhe një trashëgimi kulturore, islamin, prandaj faktikisht trashëgiminë e parë, në këtë rast ortodokse, në Kosovë, e kanë dorëzuar duke mos e jetësuar më atë kulturë, por dikush tjetër, në këtë rast serbët e kanë vazhduar së jetësuari atë kulturë të trashëguar nga shqiptarët dhe nga të tjerët, prandaj sot edhe identifikohet kështu poseduesi real, faktik dhe praktik i kësaj trashëgimie, dhe kjo paraqet bazën e tolerancës që thuhet shpeshherë. Toleranca nuk mund të rrijë mbi diçka që ti nuk do ta frenosh vetën prej diçkasë që të ka ikur nga dora, që duhet lëshuar pe, që duhet pranuar diversitetin etj. Shpeshherë ndonjë trashëgimi kulturore amësi, por vetëm kohësi, prandaj nacionalizimi i asaj lloj trashëgimie kulturore që s’ka amësi, është vetëm akt i përvetësimit, ashtu sikur pandeh Serbia se të gjitha kishat ortodokse në Kosovë janë serbe. DHËNIA E TRASHËGIMISË KULTURORE DHE EKSTERRITORIALITETI KRIJOJNË PASOJA LUFTËNXITËSE Praktikisht për jetën shoqërore dhe politike në të ardhmen e Kosovës ndryshe do të tingëllonte sikur të thuhej për bashkësinë fetare Kisha Ortodokse e Kosovës, e ndryshe Kisha Ortodokse Serbe. Nëse dikush synon që t’i mbrojë kishat ortodokse në Kosovë përmes eksterritorialiteti atëherë ky do të jetë dëmi më i madh për të ardhmen e këtyre kishave, pasi që përmes izolimit dhe pronësimit të dhunshëm do të krijojnë çdoherë ndenja tunduese tek shumica e njerëzve që jetojnë këtu. Dhënia e trashëgimisë kulturore të Kosovës sidomos ajo e mesjetës si dhe dhënia e eksterritorialiteteve në të ardhmen mund të krijojnë pasoja luftënxitëse. Kështu e shohim se çfarë politike po bëjnë sot liderët tanë të quajtur Veton Surroi dhe Lufti Haziri. Le të lutemi për ta! |
Sonntag, 23. November 2008
KANUNI POETIK I RRUSTEM GECIT
K O S O V Ë S
Populli, populli , është kala
Ai ndërton e shemb mynxyrë
Tokën e bukën po ia shkele
Ai me d u a r e ngre lirinë
Populli, populli është u r t i a
Mendja e tij gjithë ndërton
Populli , populli kur flauton
Kush më bukur nuk këndon
G j e n i e popullit është liria
Gjenia e tij çdo herë krijon
Me të bukurën pemë të jetës
Ai ecën e kurrë s´ ndalon
Populli , populli , është kala
Ai ndërton e shemb mynxyrë
Tokën e bukën po ia shkele
Ai merr pushkën e lufton
E M B L E M Ë
Unë jam ai i dënuari
ai burgosuri, ai trimi
ai i plagosuri për liri
që një jetë të t ë r ë
isha në luftë e beteja
Unë jam ai bandilli
ai shkruesi i trakteve
ai ilegalisti i shkathët
ai që i mbaja parullat
“ Kosova Republikë ”
Unë jam ai profesori
ai i bukuri i rrugëve
ai poeti i trazimeve
që me studentët trima
i ramë grusht armikut;
Unë jam ai i dënuari
ai i bukuri i UÇK-së
ai piktori i emblemës
ai, i dashuruari i lirisë!
T R E P Ç A
Në Trepçë është palca jonë
qenia që të ardhmen ma cakton
le të çmenden gjithë perenditë
Trepça Iliriane nuk më mohon!
Në të dielat e arit dhe t´argjendit
në të hënat e shiut dhe metaleve
u vetlind p l u m b i dhe zinku
dhe kristalet e bukura të Trepçës
Hapeni ballinat e faqeve të tokës
të shihni feldspathet,...manganin
në të reshurat...mes vullkaneve
u vetlind , Trepçën dhe Opali
Qahet hëngjilli, floriri i t o k ë s
qahet h u m u s i..a r g j i l i blu
me gjunj të natës m´i bien tokës
qahen pemët për degët kërcu!..
Fol gjuhë e lashtë e kësaj toke
Trepça e Kosovës prindin e di
Në Trepçë Kosova ka një emër
Mëmë e baba ia quajnë, Shqipëri!
ZËRI PRESHEVËS
N g r i t e m i të bashkohemi
Ngritemi të n d ë r t o j m ë
ngritemi të bëjmë më shumë
Ngritemi se jemi K o s o v ë
Si të jetojmë nën terr të huaj
nën duart e të përgjakurit
me drejtësinë e të padrejtit
me shtetin që më n d j e k
Në këtë tokë me Preshevë
Unë kam varret e stërmoçme
të rënët e të gjitha kohrave
këngët e të gjitha betejave
O ti që flet krejt ndryshe
K o s o v ë është emri im
Kosovë është g j a k u im
Kosovë është Presheva, hej!...
-------------------------------------------
Diell o shpirt nxito pa h ë n ë
gjysmën nëna i kam m´ atanë TRIMIT POPULL
Gjethet gjakut nuk i bien
Deri sa të ketë diell e zot
Gjethet gjakut nuk i bien
Pa u tharë rrënja në tokë
Diell o diell, të keqen mëma
Natë është s´ ndrit as hëna
Në këtë vend sa terri vret
Vret pusia e hyqmi vret!
Kjo pushkë e bukur si vajzë
ka sytë të kaltërt nën qiell
Kjo pushkë e bukur si vajzë
ka emrin : Kosovë e l i r ë!
Bëmë mars,.bëmë dhe prill
u mbush toka plot me trima
O Kosovë , o vend me a r
dora dorës i jep të mbarë
2 )
në burg kam burrin edhe djalin
në burg kam motrën dhe vëllain
Mbahu o mëmë, se ka mynxyrë
veç me luftë bëhemi të l i r ë
Edi me shokë thyen burgun;
unë puth babin, ti puth burrin
Gjethet g j a k u t nuk i bien
deri sa të ketë d i e l l e zot
gjethet g j a k u t nuk i bien
as kur z e m r a qanë me lot
Fol Kosovë, Kosovë Dardane
Fol K o s o v ë , o zë f l o r i
që ta f i t o j m ë këtë l i r i
bëmë shumë luftë të marrim ty!
A R T I Y N Ë
Poeti ynë, populli
poezitë e tij të para
i shkroi në gur, në dru
në rërën e butë të lumit
në fletët e dushkut të ri
në hënë e vendlindjes
Poezitë e poetit popull
shkruar në faqe të gurit
edhe pas 2 mijë vjetësh
I gjejmë në Tënovc
janë të lexueshme, dhe
m r e k u l l o j n ë ;
“Kroi, biri im , mos qaj
unë isha tek ju, dhe ti
do vish te unë ; por,
deri sa të vije ajo ditë
mos mbaj zi për mua
po jeto jetën tënde!..”
Kjo poezi e bukur
e poetit popull
është nga Tërnovci
i Peonisë iliriote
Lulja e Manastirit
Jetojmë në të njëtën kohë
nën të njëjtin qiell me yje
ku e bukura dhe i bukuri
dihatin me të njëjtën frymë
Jetojmë në të njëjtën kohë
ku valë të ashpra të jetës
thyhen nëpër kundërthënie
dhe shpërndahen qyteteve
Jetojmë në të njëjtën kohë
me të njëjtën etje të shpirtit
ku koha është krejt pakëz
për të krijuar më shumë
Jetojmë në të njëjtën kohë
Me të njëjtin gjak të kohës
Ku l i d h ja e shkronjave
Ngre zërin e përbashkimit
PRITJA GJENIUT
Ku është fshehur gjeniu
Ai që f l e t si populli
Ai që qan si p o p u l l i
Ai që di të këndoj si ai
Ku është fshehur gjeniu
Pyesin n ë n a t,baballarët
Gratë e veja,fëmijët jetim
Pyetë e gjithë K o s o v a
Ku është fshehur gjeniu
Ai më i bukuri i këngëve
Ai më i bukuri i betejave
Ai më i bukuri i fitoreve
Ku është fshehur gjeniu
Më i gjakshmi dhimbjeve
Pyetë vullneti i popullit
Pret vullneti i popullit
ARVANITËT
Unë flas gjuhën shqipe
i pat thënë mikut të tij
Aristidh Kolia- Arvaniti
para se grekët ta vrisnin
Asgjë nuk ka mbaruar
më duhen 4 shekuj jetë
për ta kthyer mbarë, të
kaluarën tonë të shkelur
Nën këtë qiell g r e q i e
të të vërtetave përmbys
kërkoj borxhin e gjakut
gjakun tim të ardhshëm
Homeri shkruante shqip
në shqipen e pellazgëve
unë vetë e kam lexuar
në pellazgjisht, Odisenë
Kulla e Martirit
Kryengritësit, Tahir Mehaj
Është ndal dielli mbi Prekaz
E ka vu b u z ë n në gaz
Në ´Drenicë s´hyhet me sy
Tahir Meha vëzhgon n´dylbi
Ushtria e serbit po vjen zih
Vjen me tanke e me ushtri
Duan të gjallë lirinë me lidh
Po qëndresa udhën s´ mbyll
Tahir Meha një dardaniot
Pushka ime s´ flet veç sot
Plumbi i tij vret një Dodek
S´jepet kulla unë pa vdekë
Plumbi dytë vret një Millan
Vetë më hyri ai qen nishan
Pikë e gjakut ku ka ra, pemë
e tokës kurrë s´ është tha!
2 )
Nebih Meha thërret Tahir
Të lumtë dora o im bir
Vret T a h i r i dyzet armiq
Ne në luftë nuk jemi të liq
Ka dalë dielli mbi Prekaz
Tahir Meha po qesh me gaz
Babë e bir ngrehin një këngë
Babë e bir vrasin një gjëmë
Të lumtë zemra o azgan
Kështu luftohet për vatan
Ndal o serb o serbomadh
Kthehu prapa nga ke ardhë
Qysh kur ishte pellazgjia
Unë jam (këtu) n´tokat e mia
Tahir Meha pushkën mbush
Zjarri e do të ketë pak prush!..
I burgosuri i idesë
Me fuqinë e së vërtetës
dhe të kundërtave të tjera
unë k ë r k o j ndryshimin
përroin që dashuron lumin
I ndodhur në këtë rrethim
goditem nga valë të ashpra
nga përsëritjet monotone
të zotërinjve të prangave
Me këtë mendim që kam
gjerësia më vjen e ngushtë
thëllima më vjen e cekët
dhe largësia e turbulltë
Sa herë i hyj ndryshimit
dhe të kundërtave të tjera
duken të fortët e kësaj bote
tek shtyjnë njëri - tetri
PLAGËT E NUSEVE
Atë natë në T o p p o n i c ë
vetëm terri ishte me bollëk
ishte vranët, binte shi, ftohtë
ne ishim më të pambrojturat
( n u s e sapo të martuara)
burrat tanë ishin ushtarë në
në Bosne, Kroaci e Slloveni
Ne ishim nuse të reja,lehona
të bukura dhe shtatëzëna, të
pashme.Ujku berret i zgjedh
ajo natë e arrestit u shoftë
fshati fqinj neve na dhunoi
njerëzit e tyre na poshtëruan
çdo gjë ndodhi në mesnatë
ne s´ishim një, as dy, por 33
n u s e,... të posamartuara
të bukura s´i ka dashtë zoti
se për ato plagë mbi nuset
edhe mureve u vinte keq
PIKAGJAKU
Ti që puth buzët e mia
që më josh e përqafon
ti je më e dashura ime
mbrëmja ime e bukur
Ca pika gjak në duar
ca pika gjak në gur
m´u dukën të etshme
tek mbahesha për mur
I plagosur në betejë
unë ndjehesha i gjallë
për m u r i mbahesha
të mos bie në varr!
Nën atë qiell të grisur
me eshkë e me uror
ca pika gjak në gur
me gjak u bënë flamur!
Ismail K a d a r e
Më i thelli , më a f ë r t i
Më i dituri , më fisniku
Më gjeniu, më shpërthyesi
Më sublimi dhe më poeti
Mes Eskilit e Shekspirit
I dha gjak shqipes sonë
Në mes Dantes e Borhesit
Më poeti dhe shkrimtari
Në mes yjeve i vetmi yll
Në mes detit dallga vetë
Para Romës e pas Romës
Iks izmave i vure gomën
I s m a i l i plot imazheve
Ti je bëma e artit tonë
Për gjithë jetët ti do jesh
Më gjeniu i kohës sonë!
H I M N I B L U
Ç´është ky flamur i huaj
në direkun e shtëpisë
mos r r o t a e historisë
që unë duhet ta b a r t
Ç´është ky flamur i huaj
i kujtoj të vrarët e mi
të vrarët nëpër beteja
të vrarët nëpër mërgime
Ç´është ky flamur i huaj
që unë duhet ta bart
për hir të A h t i s a r i t
dhe k a r r o c ë s së tij
Ç´është ky flamur i huaj
me h y m ë n e pa fjalë
është gjysëm b e t e j a
për të vazhduar në fitore
RRINI KËTU
Rrini këtu mos u largoni
shumë jemi degëdisur
atdheu shih s´i po qanë
nuset na gjuajnë me lot
Rrini këtu mos u largoni
Mos u bëni të t j e r ë
vendi huaj është i huaj
për asgjë s´na bën nder
Rrini këtu mos u largoni
bota huaj s´ është flori
dheu i huaj flet ndryshe
ai do g j u h ë n të tij
Rrini këtu mos u largoni
shumë jemi degëdisur
rrini këtu mos u largoni
mërgimi shtjenë me lot
Prushëza poetike
1 )
Në të drejtën e fjalës
arti s ' është gjithëfuqia
por shpalon të vërtetën
dhimbjen e së ëmbles
2 )
Krejt brenda v e t e s
zemërimi i bie daulles
trishtimi i bie kitares
liria një kënge me vaj
3 )
Plot gjëra e gjësende
D i g j e n në thëllimë
Në lumej të a s h p ë r
Të ndjenjës dhe sopirti
4 )
Në moshën 58 vjeçare
58 vjeç kam kujtesën
58 jeçe i kam hallet
58 vjeç kam imazhin
5 )
Çasti i parë i krijimit
ishte moment sublim
që më mori me vete
Në të gjitha proceset
6 )
E puthura më e bukur
mbetet e puthura që qesh
e puthura që kremton
e puthura që e s h t o n
7 )
Qe një natë me hënë
Kur unë ty të prisnja
Kur ti mua më prisnje
Kur ne përqafoheshim
8 )
Sa herë sisat i fshehi
në sisoret e mia
miqtë e mi m'i gjejnë
Dhe m' i duan shumë
9 )
Zemrës që dashuron
Mos i kundërshto
Vendimeve të saja
Nuk i dilet përpara
10 )
O sy i bukur i jetës
t´i që sheh gjithçka
tregomë , ç´ bëre sot
me cilën të bukur ishe
11 )
Fati na ka zvogëluar
me “bujtës” të huaj
me“bujtës”gjithëfare
Me “bujtës” të tjerë
12 )
Dhimbjet e pazgjidhura
dhe vuajtjet e pafjetura
nuk sjellin lajme koti
po vlimet e shpërthime
13 )
Poezia nuk di të jepet
as kur atë e përgjakin
Ose e nëpërkëmbin
Di k t a t u r a të egra
14 )
Çdo qytetar i yni
I a f t ë dhe patriot
Ka detyrë dhe nder
T´i dalë zot atdheut
15 )
Hyr në qiellin tim
në pemishtet e mia
se këtu ka rënë vera
e të gjitha frutave
16 )
Në brendi të pavetëdijes
ku ngjizet e b u k u r a
e ndieja të magjishmen
dridhjen e barit në erë
17 )
Me skllevër të shtypur
dhe popuj të shtypur
u bënë vepra të mëdha
dhe vetëvrasje të mëdha
18 )
Njeri i k o h ë s sime
eja ta njohim këtë jetë
ta njohim njëri-tjetrin
dhe vuajtjet mes vete
U D H Ë T
Ngushticës së shpirtit
Shtyhen aktorë tragjik
E kaluara dhe e sotmja
E ardhmja, koha pas saj
Në këtë shfaqje të jetës
Nxitojnë plot n j e r ë z
Y j e nga më të rinjtë
Diej nga të mëdhenjë
Në hyrje të së vërtetës
Do të presim në radhë
Bashkë me veten tonë
Do presin dhe të tjerët
Në këtë botë të pasur
S´hyhet i pa dashuruar
Ky është jetë - realiteti
Në ngushticën e sopirti
I N D R I T I
Lufta bën sikurse f l ë
plaga thotë varra s´më lë
keq na ndanë me kufij
pa Kosovë,s´ka Shqipëri
Mbushe gojën o shqiptar
mbushe thirrje o i gjallë
mblidhi fitoret për liri
thuaj botës jam Shqipëri
L u f t a bën sikurse flë
plaga thotë varra s´më lë
dhimbja çahet do një zot
ditë e bukur qenka sot
O të guximshmit e mi
fjalët ia dhashë këngës
që t´ua sjellin porosinë
bashkim të jetë fitorja
THIRRJET E EPOSIT
Me gojën e mbyllur nga frika
guximi shndrrohet në frikë
fjala fshihet mes dhëmbëve
dhe qeshja kthehet në vuajtje
Me gojën e mbyllur nga frika
n d a l o n edhe pëshpëritja
gjelbërimi i fjalës në letër
lulëzimi i këngëve në vargje
Me gojën e mbyllur nga frika
nga shtypja e terri i trashë
dhimbja kthehet në humbje
e h u m b j a në poshtërim
Në këtë t h i r r j e të eposit
Zëra të tërë vijnë nga baladat
që lirinë ta bëjmë më tamam
dhe të ardhmen më të bukur
Njeriu me bastun
Në këtë botë të jetueshme
plot janë gjërat e pafundme
fjalët që ngrejmë mendimin
të puthurat që bëjnë dritë
Në b e t e j a t e shtëpisë
ndodhë të kundërshtohemi
përpara i d e v e të k o h ë s
të pranojmë ose refuzojmë
Në këtë botë me shumë kohë
dhe me p a m j e gjithfare
pemë e së bukurës r r i t e t
dhe gjelbëron sipas vendit
Njeri i kohës sonë, l ë v i z
fjala e shkruar shumë flet
ajo t r e g o n të s o t m e n
dhe misteret e së ardhmes
ÇKA THA LIRIA
Zemrën e kam shëndoshë
po trupin në pesë pjesë
e v r o p a t më n d a n
më ndan me të pabesë
Kosovës f l i t e t shumë
se bisedat s ´ janë mirë
l i r i n ë e duam tamam
pa pranga e pa mynxyrë
Zemrën e kam shëndoshë
po trupin në pesë pjesë
më shumë se një shekull
jam nën degë të rrufesë!
B U B U L I N A
Jam vetëm në stacion
ku askush s´ më pret
trenat shkojnë e vijnë
jashtë mendimet ikin
Në tërë këtë gjithnajë
“ jetime ” kam mbetë
mos më lë më vetëm
ku askush s´ më pret
Me këtë shi të zemrës
kush nuk flet o zot
me këtë shi të zemrës
zemra qan me l o t
LULEPJESHKA
Si pikat e shiut në verë
që reja i bashkon, janë
dhe të puthurat tona
që shpirti i dëshiron
Mos më pëlqe i dashur
se unë jam e dashuruar
thuamë s’i do të bëhet
nëse ne mbetemi larg
Kraharori më digjet
zemra çfarë s’më thotë
mos më pëlqe i dashur
se pa ty nuk rroj dot
Mos më pëlqe i dashur
nën këto pika s h i u
se jam e pafuqishme
që ty të kundërshtoj
Mos më pëlqe i dashur
se u n ë të dashuroj
nën këto pika s h i u
zemra çfarë s´më thotë!..
T R Ë N D Ë L I N A
Nata sonte më veç ka rënë
unë mbështillem si gjësend
dhe ëndërroj... mes vetmisë
një diell tjetër të l i r i s ë
Dhembja ime s’ ka një fund
kupën e saj me se ta tund
dhimbja ime rron tek flaka
ajo rrënjët i ka tek plaga
Zemra diellin e dëshiron
dielli zemrën e frymëzon
nata sonte v e ç ka r ë n ë
unë mbështillem si gjësend
S H P R E S A
Shpresa , a të kujtohet ty
ajo mbrëmje e Prishtinës
kur unë e ti putheshim
lulet të çelin të bukura
Në ato vite të rinisë sonë
ne nuk rrinim duarkryq
e shquanim njëri-tjetrin
dhe praninë e pushtuesit
Shpresa, a e mban mend
atë takimin në Prishtinë
se në ato vite të rënda
ne këndonim së bashku
I H U A J I
Të dielën, të hënën
I “bardhi” ish i zi
Të hënën, të dielën
Një shi puth një shi!
Dardani e Monika
“Romeo e Zhulietë”
Monika e Dardani,
Drama ishin v e t ë
Liqenit të Gjenevës
Dallga-dallgën tund
Mbi varkë të liqenit
Putheshin pa fund!
Të dielën , të hënën
S h i t ë s i ishte i ri
Pas luleve e banakut
Monika s´ishte e tij!
Qyteteve të Evropës
“Biznesi” s´ ka kufij
Kulmet a r r i h e n
Por drama përmbi!..
G J I L A N I T
poetit, Rexhep Elmazit
I vetëm, i vetëm
si një qytet në shi
vrasësi të vrau
tek v a r g u i ri!...
Gjilanit në këngë
më i m i r i djalë
Gjilanin e deshe
në Gjilan të vranë!
Zemra tha paguan
kënga do të mbesë;
të vranë e të shanë,
të shanë e të vranë!
Gjilanit në këngë
më i m i r i djalë
Gjilanin e deshe,
në Gjilan të vranë!...
G j i l a n, 1980
S H Q I P T A R Ë T
Nëse luftën nuk na e pranojnë
shqiptar, bërtit me sa fuqi ke
në dhomë, në banjo, në balkon
nëpër shtëpitë tuaja të bukura
nëpër trotuare , nëpër shkolla
bërtit tek të mbjellat tuaja
bërtit në rrugë, para pallateve
nëpër qytete dhe fshatra, bërtit,
bërtit , me sa f u q i ke, që të
dëgjojë toka e qielli, bërtit çdo
kund ka shtypje, çdo kund ku
ka pushtim,Kosovë,bëhu e lirë
dhe ngritu të dëgjojnë të rënët
se këtu jemi! Dhe gjallë jemi!
KËNGË PËR LIRI
Të gjitha kohëve gjak u dhamë
në fushë të betejës e punë të rëndë
gjak dhamë për tokë e për qiell
gjak dhamë që të rrojmë më mirë
Të gjitha kohëve gjak u dhamë
që l i r i n ë ta kemi më tamam
me të drejta të njohura dhe ligje
Të gjitha kohëve gjak u dhamë
në Trojën e parë Trojën e vranë
në Trojën e dytë Trojën e ndanë
në Trojën e tretë turqit na ranë
të gjitha kohëve gjak u dhamë,në
fushë të betejës e punë të rëndë
Rrustem Geci - Dortmund / nëntor, 2008
NEXHAT REXHA
Kush është Nexhat Rexha?
Nexhat Rexha u lind me 01.02.1956 ne fshatin Topanice,komuna e Dardanes(ish-Kamenice):Shkollen fillore e kreu ne vendlindje,te mesmen ne Dardane,kurse Fakultetin Gjuhe dhe Letersi Shqipe,ne Univerzitetin e Prishtines.
Nexhat Rexha merret mepoezi dhe kritike letrare,kurse aktualisht eshte deputet ne Kuvendin e Kosoves.Ai jetonne vendlindje,eshte anetar i Lidhjes se Shkrimtareve te Kosoves dhe kryeredaktor i revistes"NOSITI",qe botohet ne Dardane.
Ndrydhjae pikes"K",dhe Unaze Qiellore,ishin dy librat e tij te para,kurse kohe me pare ka botuar monografine"LIGJËRIME PËRJETIMESH".
Ne nje veshtrim te ketij libriD.r.Hysen Matoshi shkruante:Per dallim nga dy librat e pare te Nexhat REXHES,qe jane pjese e botes se tij krijuese dhe artistike,libri"Ligjerime perjetimesh"
;na e bene te njohur boten e tij intelektuale,qe shperfaqet nepermjet gjykimesh mbi fusha te ndryshme te aktivitetit intelektual.
Kjo monografi bene fjale mbi jeten dhe aktivitetin e disa figurave kombetare dhe intelektuale si jane:Fazli Greiqevci,Sabile Keçmezi-Basha,Halil Matoshi,Sinan Matoshi,Baki Krasniqi,Shpresa Ajvazi,HasijeSelishta-Kryeziu,Hysen Kçiku,Xhemajl Halili,
Mehmet Surdulli,Salih Shkodra,Paulo Coehlo,Ibrahim Ibishi,Ramadan Haziri,Kadri Rexha dhe Jusuf Osmani.
Struktura e librit ndahet ne :
1.Neper vargje
2.Alkimia e rrefimit dhe Diskurs mbi autoktonine.
E pergezoi Nexhat Rexhen per kete liber te mire,kurse lexuesi yne do te njeh me mire boten krijuese te Nexhat Rexhes,duke e lexuar ne tersi kete liber te mire shkruan publicisti Shaban Cakolli.
Samstag, 22. November 2008
XHAVIT KADRI KRYEZIU
Xhavit Kadri Kryeziu |
-SHKOLLA FILLORE "METUSH KRASNIQI" E ROGANES, 1945- 2000; Me bashkautor, botuar me 2001 (300 faqe),
- SHKOLLA FILLORE "METUSH KRASNIQI" E ROGANES, 2000- 2005 (II); Me bashkautor, Gjilan, 2006 (216 faqe),
- PISHTARET E SHKOLLAVE SHQIPE NE DARDANE (KAMENICE) I, Gjilan, 2006 (126 faqe) dhe
- PSIHTARET E SHKOLLAVE SHQIPE NE DARDANE (KAMENICE) II, Gjilan, 2007 (102 faqe).